یک گوشه دنج

کاش بنویسم اینجا. کاش اینجا رو اینجوری رها نکنم. همیشه اینجا آروم میشدم. یک گوشه دنج...

سلام به خواننده های قدیمی و جدید اینجا.چقدر حرف داشتم که به خاطر کند بودن و باز نشدن بلاگفا نشد که ثبت کنم،حیف.کاش بتونم زود زود بنویسم، عاشق نوشتن تو این صفحه ام، چون با کسی زیاد راحت نیستم که حرفهای دلم رو بزنم.همین روزمرگی ها رو اینجا که مینویسم آروم میشم.بگذریم.اگه خدا بخواد جمعه با خانواده خودم میریم مشهد پیش امام رضا جانم.با اینکه از سفر قبلی مشهد یک سال هم نگذشته بازم خیلی دلتنگم، خیلی.دو سری قبلی رو با خانواده همسر رفته بودم مسافرت یک بار مشهد و یک بار قم، خدایی باهاشون خوش گذشت.امروز بخش زیادی از کارها رو کردم و وسایل سفر رو تو چمدون گذاشتم، کلی کار داشتم ولی بازم مونده.فردا پسرک و همسر هم باید برن آرایشگاه.همسر خونه نیست و شب کاره، منم بهتره برم بخوابم. یک گوشه دنج...

مدت زیادیه که خرید حضوری انجام نمیدم، ۹۹ درصد آنلاین خرید میکنم چه لباس باشه و چه عطر و ........همسرم هم اینجوری راضی تره چون اولا هیچ وقت حوصله بازار گردی نداشت هم اینکه دیگه گشتن دنبال جای پارک و ترافیک و این چیزا هم نداره.یه چیزی که هست اینه که من عااااشق لباسم و جدیدا هر چی تو اینستا میبینم دلم میخواد بخرم...هی به خودم نهیب میزنم که بهار بسه دیگه...ولی آخه لازم دارم واقعانمیدونم چرا هی دوست دارم خرید کنم مخصوصا لباس یک گوشه دنج...

داداشم با دوستاش رفته بود سینما و از فیلم " فسیل " خیلی تعریف می‌کرد که آره خییییلی خنده دار و باحاله شما هم حتما برید ببینید.

منم هی میدیدم تو کامنتها و اینا همه میگن خیلییی خوبه عالیه و ...

دیگه منم به همسر گفتم بریم؟ و رفتیم.

ولی ما خییلی نخندیدیم تو سینما نمیدونم چرا، به نظرمون معمولی بود.

دیشب همسر میگفت بهار بریم فیلم غریب رو ببینیم.

یک گوشه دنج...